zand, zon en kou
Door: Nicky
Blijf op de hoogte en volg Nicky en Linda
08 September 2014 | Indonesië, Malang
Vandaag begon onze dag al heel erg vroeg, de wekker ging om kwart over 12 omdat we om 1 uur werden opgehaald voor onze excursie. We gingen naar de bromo vulkaan om daar de zonsopgang te zien. We hadden er beiden veel zin in. Maar daarom gisterenavond om 21u toch maar gaan proberen te slapen, en wonder boven wonder hebben we allebei toch nog een paar uurtjes slaap kunnen pakken.
Om bij de vulkaan te kunnen komen zijn we om 1uur opgehaald door onze gids en chauffeur en hebben zij ons in 2 uur naar de jeep gebracht waarmee we offroad richting de vulkaan konden, dat was ongeveer nog een klein half uurtje. Toen we om half 4 de auto uitstapte bleek de voorspelde kou toch echt waar te zijn. Brrr met een dikke truin aan lopen we naar de plek waar de zonsopgang het beste te zien is. En daar sta je dan om kwart voor 4 's ochtends, in de kou en het donker. We proberen er maar zo min mogelijk aan te denken. Evenals aan het feit dat er nog honderden andere mensen zijn .... maar we staan vooraan en kijken gewoon niet achterom. Om half 5 beginnen de eerste kleurtjes te verschijnen die het begin van een prachtig kleurenspel zijn. Binnen een uur verandert de zwarte heldere nacht in een geweldig mooie stralende hemel. Beetje bij beetje wordt alles meer verlicht en zien we eindelijk ook de bromo vulkaan mooi oplichten in het ochtendrood. We zien dat deze vulkaan rustig aanwezig is door een rookwolk uit de krater te laten verschijnen, zo'n mooi plaatje.
Als de zon om half 6 eenmaal aan de hemel staat, we genoten hebben van het mooie natuurspectakel en we denken dat dit ook wel vastligt op onze camera's, gaan we terug naar de jeep. Onderweg pakken we nog lekker een flinke bak thee om een beetje op te warmen.
Hierna vervolgen we onze rit, want nee nee we zijn nog niet klaar. We rijden naar de zandzee onderaan de bromo vulkaan waar twee paarden op ons staan te wachten. Hiermee zullen we een deel de krater op gaan om uiteindelijk zelf het laatste stukje naar de rand te voet af te leggen. Beide zijn staan we niet zo te springen om het paard op te gaan, maar vooral ik (nicky) is al redelijk snel ontspannen. Ook Linda zit snel iet wat rustiger in haar zadel. Het laatste stukje moet zogezegd met de trap, waarna we de rand van de krater beklimmen. Wat een wonderlijk uitzicht! Buiten dat we al zagen dat de vulkaan aanwezig was, horen we nu ook het brommen in de krater, dit samen met de opstijgende zwavelwolken is onbeschrijflijk. We blijven maar netjes achter de hekjes, want als je daar naar beneden valt zul je het vast niet na kunnen vertellen. De andere kant op hebben we een prachtig uitzicht over de zandzee waarover we zojuist met de paarden heen zijn gereden. Inmiddels wordt de temperatuur ook weer wat aangenamer zodat de truien al snel weer de tas in kunnen.
Om terug bij de jeep te komen bestijgen we opnieuw onze paarden, die al die tijd netjes met hun baasjes op ons hebben gewacht. Eenmaal aan het rijden besluit het baasje van het paard waar Nicky op zit dat zij ook best zelf kan rijden. Hij laat de teugels los, geeft instructies en wenst veel plezier. En ik kan zegen, het was super! Pablo, het paard, leek de vrijheid ook te ruiken en begon aan een klein drafje over de zandzee. Heerlijk! Dit alles is in een super filmpje vastgelegd door zijn baasje, zo leuk! Ook Linda zit best relaxt op haar paard en we beseffen dat onze angsten voor vandaag terug de kast in zijn gezet. We hebben het beide onwijs naar onze zin gehad. Eenmaal terug bij de jeep beseffen we dat het zand inmiddels overal zit, en dan ook echt overal. Als we vanavond onze neus snuiten zullen we vast nog een beetje bromo zand terug vinden ;-)
Daarna begint te tocht terug naar het hotel, eerst weer met de jeep en daarna met onze eigen auto. Om half 11 komen we bij ons hotel terug en de rest van de dag zitten we heerlijk aan het zwembad om wat vitamine D te storen. Heel actief kunnen we vandaag toch niet zijn na zo'n korte nacht ;-)
Vanavond nog even de deur uit voor een hapje eten en daarna lekker op tijd naar bed, want morgen wordt opnieuw een lange reisdag. We rijden alvast zo dicht mogelijk naar de haven van Java zodat we woensdag op tijd naar Bali kunnen vertrekken. Daar hebben we allebei wel zin in. We zijn een beetje klaar met de lange autoritten en hebben het voor Java wel gezien, daarnaast kunnen we op Bali heerlijk gaan relaxen in een fijn hotel aan het strand en hoeven we 5 dagen even helemaal niets. Alleen datgene wat we zelf graag willen gaan doen. We hebben nog geen echte plannen en willen daar kijken wat er te doen is en waar we zin in hebben.
Om bij de vulkaan te kunnen komen zijn we om 1uur opgehaald door onze gids en chauffeur en hebben zij ons in 2 uur naar de jeep gebracht waarmee we offroad richting de vulkaan konden, dat was ongeveer nog een klein half uurtje. Toen we om half 4 de auto uitstapte bleek de voorspelde kou toch echt waar te zijn. Brrr met een dikke truin aan lopen we naar de plek waar de zonsopgang het beste te zien is. En daar sta je dan om kwart voor 4 's ochtends, in de kou en het donker. We proberen er maar zo min mogelijk aan te denken. Evenals aan het feit dat er nog honderden andere mensen zijn .... maar we staan vooraan en kijken gewoon niet achterom. Om half 5 beginnen de eerste kleurtjes te verschijnen die het begin van een prachtig kleurenspel zijn. Binnen een uur verandert de zwarte heldere nacht in een geweldig mooie stralende hemel. Beetje bij beetje wordt alles meer verlicht en zien we eindelijk ook de bromo vulkaan mooi oplichten in het ochtendrood. We zien dat deze vulkaan rustig aanwezig is door een rookwolk uit de krater te laten verschijnen, zo'n mooi plaatje.
Als de zon om half 6 eenmaal aan de hemel staat, we genoten hebben van het mooie natuurspectakel en we denken dat dit ook wel vastligt op onze camera's, gaan we terug naar de jeep. Onderweg pakken we nog lekker een flinke bak thee om een beetje op te warmen.
Hierna vervolgen we onze rit, want nee nee we zijn nog niet klaar. We rijden naar de zandzee onderaan de bromo vulkaan waar twee paarden op ons staan te wachten. Hiermee zullen we een deel de krater op gaan om uiteindelijk zelf het laatste stukje naar de rand te voet af te leggen. Beide zijn staan we niet zo te springen om het paard op te gaan, maar vooral ik (nicky) is al redelijk snel ontspannen. Ook Linda zit snel iet wat rustiger in haar zadel. Het laatste stukje moet zogezegd met de trap, waarna we de rand van de krater beklimmen. Wat een wonderlijk uitzicht! Buiten dat we al zagen dat de vulkaan aanwezig was, horen we nu ook het brommen in de krater, dit samen met de opstijgende zwavelwolken is onbeschrijflijk. We blijven maar netjes achter de hekjes, want als je daar naar beneden valt zul je het vast niet na kunnen vertellen. De andere kant op hebben we een prachtig uitzicht over de zandzee waarover we zojuist met de paarden heen zijn gereden. Inmiddels wordt de temperatuur ook weer wat aangenamer zodat de truien al snel weer de tas in kunnen.
Om terug bij de jeep te komen bestijgen we opnieuw onze paarden, die al die tijd netjes met hun baasjes op ons hebben gewacht. Eenmaal aan het rijden besluit het baasje van het paard waar Nicky op zit dat zij ook best zelf kan rijden. Hij laat de teugels los, geeft instructies en wenst veel plezier. En ik kan zegen, het was super! Pablo, het paard, leek de vrijheid ook te ruiken en begon aan een klein drafje over de zandzee. Heerlijk! Dit alles is in een super filmpje vastgelegd door zijn baasje, zo leuk! Ook Linda zit best relaxt op haar paard en we beseffen dat onze angsten voor vandaag terug de kast in zijn gezet. We hebben het beide onwijs naar onze zin gehad. Eenmaal terug bij de jeep beseffen we dat het zand inmiddels overal zit, en dan ook echt overal. Als we vanavond onze neus snuiten zullen we vast nog een beetje bromo zand terug vinden ;-)
Daarna begint te tocht terug naar het hotel, eerst weer met de jeep en daarna met onze eigen auto. Om half 11 komen we bij ons hotel terug en de rest van de dag zitten we heerlijk aan het zwembad om wat vitamine D te storen. Heel actief kunnen we vandaag toch niet zijn na zo'n korte nacht ;-)
Vanavond nog even de deur uit voor een hapje eten en daarna lekker op tijd naar bed, want morgen wordt opnieuw een lange reisdag. We rijden alvast zo dicht mogelijk naar de haven van Java zodat we woensdag op tijd naar Bali kunnen vertrekken. Daar hebben we allebei wel zin in. We zijn een beetje klaar met de lange autoritten en hebben het voor Java wel gezien, daarnaast kunnen we op Bali heerlijk gaan relaxen in een fijn hotel aan het strand en hoeven we 5 dagen even helemaal niets. Alleen datgene wat we zelf graag willen gaan doen. We hebben nog geen echte plannen en willen daar kijken wat er te doen is en waar we zin in hebben.
-
08 September 2014 - 13:27
Frans Van Ginneken:
dag meiden,
als je wat wil zien moet je er soms vroeg uit,maar als wij dit lezen
dan heb je ook wat.
de tocht er na toe,de zon op zien komen en dan nog op het paard.
kunnen ook wel begrijpen na al die auto tochten dat jullie uit kijken
na lekker luieren aan het water.
de foto,s waren ook weer mooi.
voor jullie kus van onsxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
08 September 2014 - 20:04
De Kolonel.:
Beste Amazones,
Hoe haal je het in je hoofd om op een knol te gaan zitten.Je krijgt toch blaren op je bips of niet?
En dan te lezen dat jullie om 04.00 uur op de knalpot zitten of liever gezegd de vulkaan.
Niet te geloven wat jullie allemaal mee maken.Lijkt mij wel leuk.
Maar iemand heeft het over foto's .vertel mij eens waar die dingen uithangen.Dan zie ik tenminste ook nog iets van dat land .Of mag ik het niet zien.
Lieve meiden dat was het alweer en de Kolonel gaat weer verder met zijn onderdanen want die moeten doen wat ik zeg.
Ja-ja,mijn vak is ook leuk maar die van jullie is vele malen leuker.
Lieverdjes,wees voorzichtig denk aan de grote Apen die praten.
Veel liefs en kusjes,
De Kolonel. -
08 September 2014 - 20:11
De Kolonel:
He Rakkers,
Ik kon toch de foto's niet vinden maar naar even puzzelen heb ik ze toch gevonden.
Heel mooi zijn de foto's echter het mooiste vind De Kolonel toch de twee Dames die dit avontuur hebben ondernomen en er nog mee bezig zijn.
Wel lieve Dames ,ik wens jullie nog een fijne tijd voor zolang het duurt.
Veel liefs en uiteraard een heleboel kusjes van :
De Kolonel. -
08 September 2014 - 22:05
Mama Carla:
Howdy cow girls!
Jullie waren toch vorig jaar in Amerika? Maar nu pas te paard..... Hopelijk hebben jullie er geen " O " benen aan over gehouden!
Mooi om de foto's te zien. Wat de natuur toch allemaal laat ontstaan, zo'n vulkaan / krater, die door stofwolken en geluiden laat weten dat ie er is en misschien ooit nog eens tot een uitbarsting zal komen als ie dat wil....?
Gelukkig kunnen jullie nu weer gewoon van de warmte genieten en relaxen voordat jullie je weer moeten gaan instellen op de terugreis. Maar zover is het nog niet en valt er nog van alles te beleven voor jullie.
Ik ben benieuwd hoe jullie de komende tijd gaan invullen. Rust ff lekker uit en dan weer door naar het volgende avontuur! Morgen lezen we de "The continueing story" of Linda en Nicky. Tot dan!
X sma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
