Zintuigen op de proef gesteld

Voor vandaag stond er vooral opnieuw een lange autorrit op de planning, de bedoeling was aan het einde vd middag nog een kruidentuin te bezoeken, maar verder zitten, zitten en zitten.
En inderdaad we hebben veel gezeten, het zou ongeveer 7 uur duren voordat we van Malang in Kalibaru aan zouden komen. Gelukkig laste Masril op tijd pauzes in voor een kopje thee, de lunch of om de benen te strekken. In de tussentijd hebben wij de kansen benut om even wat bij te komen en een tukkie te doen en tijdens het laatste stukje hebben we een film gekeken.
Toen we aankwamen in Kalibaru zijn we eerst naar de kruidentuin gegaan. In eerste instantie hadden we er geen hele hoge verwachtingen van, maar het was echt super om daar te zijn geweest.
We worden ontvangen door twee schattige meisjes van een jaar of 6 die ons meteen een zogenaamde welkomstbloem opspelden en ons aan de hand meenemen. We worden rondgeleid door een Indische dame die ons in correct Nederlands alles verteld over de kruiden, planten en bloemen die er groeien in haar tuin van 25 ha!! De wandeling, die ruim een uur duurde, was werkelijk waar een feest voor alle zintuigen. We zien de schoonheid van de planten, de kleuren, we zien hoe de voor ons bekende kruiden 'uit het pakje' werkelijk groeien. We horen de stilte van de natuur, de krekels. We proeven de verschillende kruiden en vruchten, we ruiken aan bladeren, kruiden en op het oog onbekende producten en voelen de warmte op onze huid en de rondvliegende beestjes ;-)
Ze lijken overal op je huid te zitten. We krijgen uitleg over pepers, kurkuma, cacao, nootmuskaat, vanille, koskonoot, koffie, kaneel, rubber, kardemon, gember, en nog meer. We mogen verschillende dingen proeven en ruiken en steeds is daar een 'ow ja' momentje, we kennen stiekem best wel wat. Heerlijk om de kruiden en vruchten in hun pure natuur te ervaren. We zien ook hoe een man 'even' palmwater uit een kokosnootboom haalt door ruim 18 meter omhoog te klimmen, het sap uit de bladeren te tappen en vervolgens met een volle jerrycan weer naar beneden te klauteren, het leek wel een aapje zo vlug! En dat doet hij dus twee keer per dag een paar bomen achter elkaar! Als klap op de vuurpijl lopen we midden tussen de rijstvelden en palmbomen en zien hierbij de zon al enigszins zakken.
Bij terugkomst krijgen we een kopje thee met lekkernij en wordt er door de kinderen een dans opgevoerd, te schattig! Het leren van deze dans is voor de kinderen niet perse een motorische oefening, maar vooral om ze niet bang te laten zijn om een uitvoering te geven. Uiteindelijk knutselen de kinderen en de ouderen verschillende kunstwerken van palmbladeren en gaan we met onze handen vol souvenirs naar de auto. We hebben allebei onwijs genoten, ondanks dat we wisten dat dit vandaag op het programma stond heeft het onze verwachtingen ver overtroffen!!
Hierna zijn we aangekomen bij ons hotel, dat was gelukkig nog maar 15 minuten rijden. We verblijven in een cottage, de geschakelde huisjes hebben allemaal een natuurlijke uitstraling en inrichting. Als ik nu naar boven kijk zie ik het houten geraamte van het dak met daarover heen gevlochten palmbladeren. En in de douche houdt het dak op en is er alleen hor gespannen om de ruimte tussen het dak en de buitenmuur te overkappen, hoezo puur natuur!?
Maar nu gaan we lekker slapen, want morgen moeten we opnieuw veel te vroeg op. We worden om 5 uur opgehaald zodat we om 6 uur de boot naar Bali hebben!
We gaan Java nu achter ons laten en kijken er goed op terug. We hebben veel gezien, veel gedaan, maar hebben ook het idee dat we het voor nu wel gezien hebben.